رهبران بلوچ؛ در جستجوی صدای حقیقی مردم
از حرف تا عمل؛ تفاوت رهبران واقعی و رهبران نمایشی
بلوچستان، چه در شرق (تحت اشغال پاکستان) و چه در غرب (تحت اشغال جمهوری اسلامی ایران)، سال‌هاست که زیر سایه سرکوب، فقر، و تبعیض سیستماتیک قرار دارد. در این مسیر پر از خون و رنج، رهبرانی ظهور کرده‌اند که برخی به‌راستی برای مردم ایستاده‌اند، اما برخی دیگر، تنها با حرف‌های فریبنده و نمایشی، به‌دنبال حفظ منافع خود و حاکمان اشغالگر هستند.
بلوچستان غربی؛ زاهدان و خون‌های بی‌پاسخ
در بلوچستان غربی، زاهدان شاهد یکی از سیاه‌ترین جمعه‌های تاریخ بلوچستان بود. در جمعه خونین زاهدان، نیروهای جمهوری اسلامی بیش از ۱۰۰ نفر را در مسجد مکی به رگبار بستند و بیش از ۳۰۰ نفر را زخمی کردند. دو هفته بعد، سناریوی خونین در خاش تکرار شد و ۱۶ نفر دیگر جان باختند.
با وجود این کشتار وحشیانه، مولوی عبدالحمید، به‌عنوان رهبر مذهبی و مدیر مسجد مکی، تنها از پشت تریبون حرف زد. او هیچ‌گاه در میان معترضان حاضر نشد، حتی یک تحصن نکرد، و همیشه مردم را به آرامش دعوت کرد. سه سال از این فاجعه گذشته، اما هنوز هیچ حقی از مردم گرفته نشده است.
مولوی عبدالحمید؛ رهبر مذهبی یا صدای محافظه‌کاری؟
مولوی عبدالحمید دغدغه مسائل مذهبی دارد و هرچند در سخنرانی‌ها از حقوق مردم بلوچ صحبت می‌کند، اما هیچ اقدام عملی برای احقاق حقوق مردم انجام نمی‌دهد. در شرایطی که بلوچستان زیر تیغ سرکوب است، تنها سخنرانی کردن و توصیه‌های نرم به مسئولان قاتل، دردی از مردم دوا نمی‌کند.
بلوچستان شرقی؛ ظهور یک رهبر عملگرا در کویته
در آن سوی مرز، در بلوچستان شرقی، داستانی متفاوت در حال رقم خوردن است. دکتر ماهرنگ بلوچ، پزشک و فعال حقوق بشر، در پی دفن مخفیانه ۱۳ جسد توسط حکومت پاکستان در کویته، فراخوان اعتراض داد و خودش در میدان حاضر شد. او از حکومت خواست که هویت اجساد مشخص شوند.
ماهرنگ بلوچ؛ صدای واقعی مردم
درحالی‌که نیروهای امنیتی پاکستان به معترضان حمله کردند و ۳ نفر را کشتند و ده‌ها نفر را مجروح کردند، دکتر ماهرنگ تحصن کرد و حاضر نشد میدان را ترک کند. حتی پس از آنکه حکومت در ساعت ۵ صبح او و همراهانش را دستگیر کرد، صدای او همچنان در بلوچستان شرقی طنین‌انداز است.
معین‌الدین سعیدی؛ صدای فریب و تملق
اما در جنوب بلوچستان غربی، چهره‌ای متفاوت ظهور کرده است؛ معین‌الدین سعیدی، که ۴ سال نماینده مجلس جمهوری اسلامی بوده است. او فن بیان خوبی دارد و گهگاهی در مجلس از درد و رنج مردم حرف می‌زند، اما بدون هیچ اقدام عملی.
چرا خیلی از مردم به او اعتماد ندارند؟
- چون منافع حکومت برای او از منافع مردم مهم‌تر است.
- چون حرف‌هایش برای فریب افکار عمومی است و در عمل، هیچ گامی برای حل مشکلات برنداشته است.
- چون حتی در شرایط بحرانی بلوچستان، حاضر نشد در کنار مردم باشد و فقط از تریبون مجلس، حرف‌هایی دلخوش‌کننده زد.
چگونه رهبران واقعی را بشناسیم؟ رهبران واقعی کسانی هستند که:
- در میدان حاضرند، نه فقط پشت تریبون!
- با مردم در اعتراض‌ها و تحصن‌ها شرکت می‌کنند.
- به‌جای حرف زدن، اقدام عملی انجام می‌دهند.
- نه برای منافع شخصی، بلکه برای حقوق مردم مبارزه می‌کنند.
راهکار عملی برای مردم بلوچستان:
- رهبران واقعی را از میان کسانی انتخاب کنید که در میدان حاضرند، نه فقط پشت تریبون.
- حرف‌های زیبا و فریبنده را با اقدامات عملی مقایسه کنید.
- کسانی را که در لحظات حساس کنار مردم نیستند، کنار بگذارید.
- رهبران عملگرا را که حاضرند برای حقوق مردم هزینه بدهند، حمایت کنید.
- به جای اعتماد به کسانی که دلخوشی می‌دهند، به کسانی اعتماد کنید که در میدان ایستاده‌اند.
نتیجه‌گیری:
بلوچستان دیگر نباید قربانی رهبران فریبکار و محافظه‌کار شود. مردم بلوچ باید از رهبرانی حمایت کنند که حاضرند برای حقوقشان هزینه بدهند، در کنارشان بایستند و برای آزادی و عدالت بجنگند. رهبران واقعی مانند دکتر ماهرنگ بلوچ، در میدان هستند؛ نه فقط در تریبون‌ها! لطفا صدایش باشیم و از او حمایت کنیم.